ΙΑΠΩΝΙΑ..Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ.

Ήταν βράδυ Πέμπτης στις 3 αυτού του μήνα, που από αυτό εδώ το blog βγήκαν στον αέρα δύο φαξ.
Το ένα ήταν από το Σύμπαν.Το άλλο από τον καιρό..
Γυρνώ και τα διαβάζω ξανά και ξανά.
Ιαπωνία 2011.Παγκόσμιος σεισμός με ανυπολόγιστες καταστροφές.
Η ισχυρή σεισμική δόνηση των 8,9 Ρίχτερ στην Ιαπωνία, εκτιμάται ότι μίκρυνε τη διάρκεια της ημέρας και μετέβαλε τον άξονα της Γης.
Ο σεισμός  έκανε την περιστροφή της Γης κατά 1,6 μικροδευτερόλεπτα ταχύτερη και μετατόπισε τον άξονά της κατά 15 ίντσες!
Έκπληξη καμία.Όλα κινούνται βάση σχεδίου.Η ζωή που ξεπερνά κατά πολύ την φαντασία.Αρμαγεδών.
Εικόνες φρίκης.
Εφιαλτικές εκτιμήσεις για τον αριθμό των νεκρών.
Σωρούς ανθρώπων ξεβράζει η θάλασσα.
Χιλιάδες αγνοούμενοι.
Πυρηνική απειλή
Άνθρωποι,σίδερα,χώμα και νερό..Όλα έγιναν ένα.
Η φύση άρχισε να σπάει το συμφωνητικό με τον άνθρωπο.
Η γη δεν εκδικείται.Θυμάται, όπως θυμούνται όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί.Θυμάται και θυμίζει, πως τίποτα και κανείς δεν παρεμβαίνει στις βουλές της.Εχει πάντα τον τελευταίο λόγο.Και τον πρώτο μαζί.
Ίσως δεν μας αντέχει άλλο και μας το δείχνει πια με μανία.Μπορεί κι εμείς να την βαρεθήκαμε, ή να την υποτιμήσαμε κιόλας.Ποιος ξέρει.Ποιος νοιάζεται τέτοιες ώρες για την σχέση του ανθρώπου με το νερό, τον αέρα, το χώμα, τα ζώα..Για την αρχέγονη, αλλά και την πρόσφατη σχέση του ανθρώπου με τα δέντρα και τα βουνά ποιος θα ρωτήσει, εάν πρώτα δεν δούμε ιδίοις όμμασι, το μεγάλο κακό που σπέρνουν από όπου περνούν τα μποφώρ, τα ρίχτερ, οι φωτιές και οι θεομηνίες.
Καραβάνια ανθρωπιστικών οργανώσεων ξεκινούν για βοήθεια.Σε κάτι τέτοιες στιγμές ο άνθρωπος ξαναθυμάται τις πράξεις του και αφυπνίζεται.Γίνεται κοινωνός του πόνου που υφίστανται το είδος του.Ξαναγιεννιέται απ' την αρχή έστω και αν πρώτα περιμένει να γίνει στάχτη.
Εάν ενώσουμε τα δάκρυα μας για τις ζωές που χάθηκαν,σίγουρα το τσουνάμι θα είναι μεγαλύτερο από 'κείνο που στο πέρασμά του σκόρπισε πόλεις και χωριά και έπνιξε τόσους ανθρώπους στη λάσπη του.
Και τι ματαιότητα Θεέ μου.Όλα αυτά λίγες ημέρες πριν την καθιερωμένη πια "ΩΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ".
Λίγες μόνο ημέρες από το μύνημα μας προς τη γη, πώς την αγαπάμε με ένα δικό μας τρόπο και θα της το δείχνουμε κάθε χρόνο για μία ώρα, η γη μας πρόλαβε και μας έστειλε τη δική της φωνή.
Το δικό της φαξ!!